əta

is. <ər.> klas. Vermə, veriş. // Bağışlanma. Kiçikdən xəta, böyükdən əta. (Ata. sözü). Əta etmək (eləmək) – bağışlamaq. Təmir üçün etdi çox ətalər; Tədric ilə qıldı çox binalər. F.. <Mirzə:> Amma ağadan <xahişim> budur, əgər iltifatınız olsa, bəndəyə bir yabı əta eləyəsiniz. Ə. H..